Καλοκαίρι

Έβγαλες

τη

ναφθαλίνη

από

τη

ντουλάπα

σου

και

την

άφησες

στο

μυαλό

σου

* Ο πίνακας είναι από τον Χριστόφορο Παπαχριστοφόρου

Φουκου σίμα

?
Τι
Φοβίζει
Πιο
Πολύ
Η
Καταστροφή
Της
Φύσης
Ή
Ο
Θάνατος
Μας
?

"Φυσική Ακολουθία"

Άνθισαν οι αμυγδαλιές
μα ήταν μόνες

και ύστερα χιόνισε
τη λύπη να σκεπάσουν

Γιώργος Κτωρής

Ατομική Έκθεση του Γιώργου Κτωρή
¨ΚΟΙΤΑ ΜΕ¨
Τρίτη 8 Μαρτίου 2011 στις 19:30

Ο Γ. Κτωρής σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. στην Αθήνα, με καθηγητές τους Γιάννη Βαλαβανίδη και Μιχάλη Μανουσάκη.

8-19 Μαρτίου 2011
Δευτέρα 17:00-20:00
Τρίτη-Παρασκευή: 10:30-12:30 / 17:00-20:00
Σάββατο: 10:30-12:30

Γκαλερί Opus 39
Κίμωνος 21, Στρόβολος, Λευκωσία

Μαύρη Μωραλίνα

Βιντεοποίημα για τη “Μαύρη Μωραλίνα”της Ευτυχίας Παναγιώτου.

Πλαστική Φύση

Γιατί δεν πεθαίνεις?
Σε πυροβολώ.
Σε βιάζω.
Σε λερώνω.
Πέθανε
Πέθανε
Πέθανε επιτέλους.
Και τότε, θα φτιάξω μια πλαστική,
για να βλέπω
και να κλαίω
και να κατηγορώ αυτούς που σου έκαναν κακό.
να'χω να λέω κάτι στα παιδιά μου

Πέθανε λοιπόν.









Αφιερωμένο στους κυνηγούς, στους ψαράδες και σε όλους τους ¨λάτρεις¨ της φύσης.
Οι φωτογραφίες είναι από τους φίλους αστροναύτη και Le9.

Χαράλαμπος Δημοσθένους

Χελιδόνια

Ήρταν στην ίδιαν φουλιάν
πάλε τα σιλιόνια
τζείνην που 'κτίσαν κάποτε
τα περασμένα χρόνια.

Αρκέψαν τα τραούδκια τους
γεννήσασιν αυκούδκια
τζαι ξηπουλιάσαν ύστερα
πέντε σιλιονούδκια.

Τζαι φαίνουνται μέσ' την φουλιάν
μια μάτσα με λουλλούδκια
όπως μυρίζουν τραουδούν
ολόγλυκα τραούδκια.

Απεβίωσε χθές σε ηλικία 94 ετών ο Κύπριος ποιητής Χαράλαμπος Δημοσθένους.
Συστήνω το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Παθκιές της Αφροδίτης», του Πανίκου Χρυσάνθου, που είναι ένα ποιητικό κινηματογραφικό πορτραίτο του Χαράλαμπου Δημοσθένους. Ένας άνθρωπος-ποίημα, όπως τον αποκάλεσε ο σκηνοθέτης.

Fragments of non-existence

Σήμερα δεν μπορώ να σου μιλήσω πολύ,
έχω ξυράφια στο λαιμό μου.

Η μοναξιά είναι βαριά σαν ατσάλι.

Γέρνω απαλά στον ώμο σου,
και ψιθυρίζω ένα νανούρισμα π’απλώνεται μέσα στη σιωπή,
σαν πύρινη μνήμη μέσα σε μια κενή καρδιά.

Αλάθητα τα όνειρα,
όλα αποδρούν, μόνα τους
αφήνοντάς με μόνο μου
μέσα σε μια κενή μνήμη.
Φίλησα τον ώμο σου και κάηκα.

Αισθήματα, λεπίδες, δολοφόνοι,
που τους κρατούσα μέσα στη σκοτεινή ψυχή μου,
και την κομμάτιασαν.

Θα σου στείλω ένα γρήγορο μήνυμα,
γρήγορο σαν αστραπή, κόκκινο σαν το φουστάνι σου,
που καίγεται όμορφο.

Υπάρχουν τόποι που τα δάκρυα
είναι από λάβες φτιαγμένα
και τα όνειρα από σάρκες.

Οι στιγμές καίγονται σε ένα παρανάλωμα πυρός και μας καλούν να καούμε.

Εσύ και ο θάνατος μόνο φυλακίζετε το χρόνο



Βασίλης Ιγγλεζάκης

Ασφυξία

Δε με φτάνει πια

το οξυγόνο τελειώνει.

Αυτό που φοβάμαι,

είναι μην γίνω ψάρι

Zeal to Micropolis

Παλεύουμε χωρίς καμία βεβαιότητα. Τίποτα δεν είναι βέβαιο στο Σύμπαν. Προσπαθούμε να κτίσουμε στο σύμπαν μια μικρόπολη... Γι' αυτό παλεύουμε. Τίποτα σπουδαίο!

Animation - Σκηνοθεσία / σενάριο: Χριστόφορος Παπαχριστοφόρου
Έτος Παραγωγής: 2005