Θέλω
να πάω στη θάλασσα τώρα. Μπορεί να βρω τη σχεδία που’χαμε φτιάξει με κάτι
παλιοσάνιδα εκείνον τον κύριο να ταλαντεύεται πάντα. Μπορεί να βρω και τη
Ίσιδα, που είναι θεά του έρωτα, να μ’ερωτά για εκείνην, που θα την θυμάται, τι
απόγινε, και θα της πω πως έφυγε και χάθηκε για πάντα, μα δεν την περιμένω πια.
Τώρα
στην πίσω βεράντα του σπιτιού θα’χουν ανάψει πια τα φώτα, πάνω από τα’άσπρο
μάρμαρο του τραπεζιού και όπου να’ναι θα μαζεύονται όλοι. Έτσι ετοιμάζομαι να
πάω κι εγώ.
Το
ταξίδι τελείωσε κι αναρωτιέμαι αν έχω τίποτε άλλο να πω. Όσο για εκείνον, τον
άφησα να κρύβεται στην εκκλησία.
Γ. Μαυροΐδης, Μέσα Ποταμός
Ο Γ. Μαυροΐδης από τον
φακό του Τ. Διαμαντόπουλου
Το μεγάλο γυμνό,
1974
Γιώργος Μαυροΐδης, ένα "γίγνεσθαι" κεραυνοβόλου καταφάσεως, Εκδόσεις ΑΔΑΜ-ΠΕΡΓΑΜΟΣ, Μουσείο Μπενάκή,2003
Υπέροχη ανάρτηση, νασαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήRoadartist και Νάσια, σας ευχαριστώ πολύ. Οι πίνακες του με είχαν εντυπωσιάσει με τα ιδιαιτέρως ζωντανά τους χρώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή