Απώλεια είναι η λέξη.
Στο βωμό, βουβός και μόνος
με το πέπλο της δύσης στον ώμο του,
μ’ ένα χρυσό μαχαίρι,
χαράζει το πρόσωπό της,
ακριβώς στα σημεία που σχηματίζονταν το γέλιο της.
Αίμα.
Απώλεια είναι η λέξη.
Δακρύζει, με ανάσα βαριά, μια σίγουρη κίνηση.
Και ο θάνατος ξαπλώνει απάνω της,
και το πέπλο της πρώιμης νύχτας,
και το πρώτο φώς του φεγγαριού,
και η τελευταία του ματιά,
και η τελευταία της λέξη,
η τελευταία του σκέψη.
Αγάπη.
Απώλεια είναι η λέξη.
Βασίλης Ιγγλεζάκης, Απώλεια είναι η λέξη, Συλλογή Ποιημάτων (1993-2011), εκδόσεις Βερέττα
Φτάνει η απώλεια να μην μετατραπεί σε λήθη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τραγικό το ότι όλους αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν ή θα τους θάψουμε ή θα μας θάψουν .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την συλλογή.