Συνάντηση στο πουθενά
(Bacau, 10/07/2010)
Τον κοίταξα ισα στα ματια. Μου φάνηκε ξένος.
Μα είμαι «εγώ».
Ξαναγνωριστήκαμε, τυπικά όμως διότι μετά χαθήκαμε.
Πάλι.
Τώρα, πως άραγε θα εξηγηθω στον εαυτο μου όταν θα του πω
στην επόμενη συνάντηση:
«είμαι ένας άλλος».
Συνάντηση στο πουθενά ήταν αυτή.
Μια κουκίδα χρόνου σε μια σειρά συνεχή χαμένων στιγμών.
Αναπνέω από συνήθεια πια. Και φόβο.
Την επόμενη φορά θα πρέπει να διανυσω αχανεις αποστασεις
μήπως και του πιάσω το χερι.
Μα δεν νομίζω να βρεθούμε ξανά.
Και αν βρεθούμε,
πως άραγε θα εξηγηθώ στον εαυτο μου όταν θα του πω:
«είμαι ένας άλλος».
Φαντάζομαι αυτό γίνεται όταν δεν υπάρχεις.
Όχι ότι έχει σημασία.
Συνάντηση στο πουθενά ήταν αυτή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
test
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ
Φιλε Γιαννη, το θεμα δεν ειναι απλα το γεγονος της αλλαγης. Ναι, υπαρχει αλλαγη ... για ποιον, απο ποιον, ποτε και γιατι ειναι μονον μερικα απο τα ερωτηματα που βρισκονται κατω απο τις γραμμες του γραπτου που διαβασες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε Βασίλη χαίρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα δυο δείγματα που διάβασα η ποίηση σου είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον .
Λιτή εγκεφαλική και βαθιά φιλοσοφημένη.
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος είναι μια πολυδιάστατη, μεταβλητή και μαγική οντότητα που μέσα από τις επιρροές που δέχεται καθημερινά ,μέσα από την τριβή με την ζωή και με συνεχή αυτοκριτική μπορεί να φτάσει σε άλλα μονοπάτια από αυτά που νομίζει ότι βρίσκετε.
Φαντάζομαι αυτό γίνετε όταν υπάρχεις
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Γιαννη ολες οι αποψεις ειναι χρησιμες και χαιρομαι που εχουμε αυτη την ευκαιρια να συζητησουμε! Θα ανεβασω και αλλα δειγματα και επλιζω να σχολιασεις! Επισης, αν εχεις κατι και εσυ ας το μοιραστεις μαζι μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή