Χάθηκες μέσα σε κάτι άσπρο
Η φλόγα κόρωσε μόλις αγγίξανε δυο σύμφωνα
ο δρόμος στένευε με λέξεις ψόφιες
που μυρίζανε.
Χάθηκες μέσα σε κάτι άσπρο.
Τοίχοι, αφίσες, η πρώτη τού μονόπρακτου:
ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗΣ.
Σκεφτόμουνα πλάι σε ρουμπινέτα
το πρόβλημα του Αίγισθου:
διαβήτες, Κληταιμήστρες, τρίγωνα
τα τσιγάρα που μου τέλειωσαν
το πρόβλημα της αποχέτευσης
σε διαμερίσματα Ερινύων
το δυσκίνητο λεωφορείο
ΑΝΩ ΛΙΟΣΑ-ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
το κοφτερό τσεκούρι
η μόνη λύση σε Μυκήνες.
Κόφτο λοιπόν να τελειώνουμε.
Η φλόγα κόρωσε μόλις αγγίξανε δυο σύμφωνα
ο δρόμος στένευε με λέξεις ψόφιες
που μυρίζανε.
Χάθηκες μέσα σε κάτι άσπρο.
Τοίχοι, αφίσες, η πρώτη τού μονόπρακτου:
ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗΣ.
Σκεφτόμουνα πλάι σε ρουμπινέτα
το πρόβλημα του Αίγισθου:
διαβήτες, Κληταιμήστρες, τρίγωνα
τα τσιγάρα που μου τέλειωσαν
το πρόβλημα της αποχέτευσης
σε διαμερίσματα Ερινύων
το δυσκίνητο λεωφορείο
ΑΝΩ ΛΙΟΣΑ-ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
το κοφτερό τσεκούρι
η μόνη λύση σε Μυκήνες.
Κόφτο λοιπόν να τελειώνουμε.
Σήμερα τάφηκε ο υπερρεαλιστής ποιητής Έκτωρ Κακναβάτος.
Όπως είχε πει σε μια συνεντευξή του, του άρεσε ο υπερρεαλισμός γιατί του άρεσε να τη λέει στο σύστημα
ΜΑ ΕΠΕΘΑΝΕ???????????????????????????????????
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα το μαθαίνω, από εδώ.
Δεν διάβασα, δεν άκουσα τίποτα τις τελευταίες μέρες...
Και μάλιστα πρόσφατα, όταν είδα αυτό του Δεπούντη που είχες βάλει, τον θυμήθηκα, συνειρμικά, με το θέμα των μαθηματικών.
Aurora, ο Κακναβάτος πέθανε την Τρίτη (9/11/2010) σε ηλικία 90 ετών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι έχει αρκετές ομοιότητες με τον Δεπούντη, αφού και αυτός σαν μαθηματικός συμπεριλαμβάνει τις θετικές επιστήμες στην ποίηση του.
Τον Δεπούντη δεν τον είχα διαβάσει. Τον Κακναβάτο είχα ξεκινήσει να τον μελετώ, όταν με ενδιέφερε πολύ ο υπερρεαλισμός... πριν πολλά-πολλά χρόνια... Χαχα! Τι θυμήθηκα τώρα. Ένιγουέι, δεν θυμάμαι τι έγινε ακριβώς, νομίζω άλλαξα το θέμα τελικά. θυμάμαι να αισθάνομαι ότι ο κύκλος μου με τον υπερρεαλισμό ολοκληρώθηκε. Αλλά παραμένει πάντα η "πρώτη αγάπη" ο υπερρεαλισμός, "κινηματικά"-φιλολογικά μιλώντας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μένα ακόμη ο κύκλος είναι ανοιχτός, αν και τον υπερρεαλισμό τον νιώθω πιο πολύ σαν πολύγωνο, και μου αρέσει να κρύβομαι στις γωνίες του :)
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχη επιλογή Εράνισμα, για αποχαιρετιστήριο στον άνθρωπο που έφυγε και εισαγωγή στον ποιητή που μένει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έθεσες πολύ ωραία Ken Lee. Ο θάνατος του είναι εισαγωγή και όχι επίλογος στην ποίηση του.
ΑπάντησηΔιαγραφή...Όλην τη νύχτα τουφεκούσες ένα φεγγάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήκόκκινο
το πρωί σε βρήκανε μες στ΄αποτσίγαρα
"Λέγοντας πέτρες"
...
και ενώνοντας το πραγματικό με αυτό που είναι πιθανόν να υπάρξει-
μακριά από εκθαμβωτικά λεκτικά πυροτεχνήματα-
μια άλλη γλώσσα δηλαδή μέσα από τους στίχους του.
Καλώς όρισες Utopia. Χάρηκα πολύ για την επίσκεψη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για την υπέροχη περιγραφή.