ΞΕΝΑ ΔΟΧΕΙΑ
Είπεν ο Φίξ στην Καλλιρόη: “Εγώ είμαι ο Ιλισός”
είπεν ο Χίλτον στον Παρθενώνα: “Εγώ είμαι η Ακρόπολη”
είπεν ο Έντισον στην Κουκουβάγια: “Εγώ είμαι το φώς”
είπεν η Ελενίτσα στον Μπελαφόντε: “Ο Όμηρός μου εσύ”.
Τιμής ένεκεν Νήαρχος θα λέγεται ο Ναύαρχος
και το πλωτό του Τοσίτσα.
Ο Άγνωστος Θεός έγινε σταυρόλεξον.
Δόξα το λόγω που ο Άρειος Πάγος μένει βράχος
και το ΤΖΗ ΜΠΗ Γκραντ Μρπετάγν κι όχι Κύπρος!
Νικόλαος Κάλας, Οδός Νικήτα Ράντου Εκδόσεις Ίκαρος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
!
ΑπάντησηΔιαγραφήAceras Anthropophorum, καλωσόρισες. Χάρηκα πολύ που σε είδα εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Εράνισμας, η σχέση μου με την ποίηση ήταν πάντα προβληματική για το λόγο ότι θέλω πάντα να ξέρω τι "θέλει να πει ο ποιητής". Ησύχασα μόνο όταν έμαθα ότι ΤΖΗ ΜΠΗ Γκραντ Μρπετάγν είναι το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και ότι το ποίημα είναι (και) πολιτικό. Κάποτε νιώθω ότι είναι τα ποιήματα σπαζοκεφαλιές χωρίς λύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως τα ξένα δοχεία νοιώθουν πιο οικεία από τα οικεία .Έτσι νομίζουν από άγνοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άρειος Πάγος μένει βράχος;
Στην προηγούμενη ανάρτηση ξέχασα να βάλω όνομα.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Φίλε Γιάννη, διερωτόμουν ποιος ήταν ο ανώνυμος…:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ βράχος του Αρείου Πάγου είναι χώρος στην Ακρόπολη που παραμένει ευτυχώς μέχρι σήμερα ¨άθικτος¨ (συνεδρίαζε το ανώτερο δικαστήριο της αρχαίας Αθήνας).
Βλέποντας το μεταφορικά ότι έχει να κάνει με νομικά κάθε άλλο παρά βράχος είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑΝΝΗΣ