Τέλος του ταξιδιού

Θέλω να πάω στη θάλασσα τώρα. Μπορεί να βρω τη σχεδία που’χαμε φτιάξει με κάτι παλιοσάνιδα εκείνον τον κύριο να ταλαντεύεται πάντα. Μπορεί να βρω και τη Ίσιδα, που είναι θεά του έρωτα, να μ’ερωτά για εκείνην, που θα την θυμάται, τι απόγινε, και θα της πω πως έφυγε και χάθηκε για πάντα, μα δεν την περιμένω πια.

Τώρα στην πίσω βεράντα του σπιτιού θα’χουν ανάψει πια τα φώτα, πάνω από τα’άσπρο μάρμαρο του τραπεζιού και όπου να’ναι θα μαζεύονται όλοι. Έτσι ετοιμάζομαι να πάω κι εγώ.

Το ταξίδι τελείωσε κι αναρωτιέμαι αν έχω τίποτε άλλο να πω. Όσο για εκείνον, τον άφησα να κρύβεται στην εκκλησία.

Γ. Μαυροΐδης, Μέσα Ποταμός

 

Ο Γ. Μαυροΐδης από τον φακό του Τ. Διαμαντόπουλου

 

Το μεγάλο γυμνό, 1974

Γιώργος Μαυροΐδης, ένα "γίγνεσθαι" κεραυνοβόλου καταφάσεως, Εκδόσεις ΑΔΑΜ-ΠΕΡΓΑΜΟΣ, Μουσείο Μπενάκή,2003

τετριμμένη γλώσσα της καθημερινότητας

ένα αρνί και πέντε τυριά

για ένα βιολί

ένα παράθυρο που βελάζει

για μαξιλάρι

ένα μαντολίνο με τροχούς

για το χαμογελό σου

 

2/3          3/3

Δικοτυληδονή

 Τα φασόλια φουσκώνουν από το απόγευμα

μα εσύ δεν τρώγεσαι

Αφίσα από τον Leszek Żebrowski

Στα ξύλινα κιβώτια σταματάει ο χρόνος

Μεγαλώνοντας

ο χρόνος

δ ι α σ τ έ λ λ ε τ α ι

στις επαναλήψεις μου

Μπλε σκάλα

δίαυλος

για το διάστημα

Σε σπειροειδές πάτωμα

η γάτα

θυμάται τη γιαγιά της;

Η αφίσα είναι από Stasys Eidrigevicius

John Frame: Three Fragments of a Lost Tale

Τα αντικείμενα ζωντανεύουν

ξεθάβοντας τη θλίψη σου

Η ζωή και ο θάνατος

χωρίς νόημα

χωρίς λέξεις

σε περιμένει

στην αναμονή των μακρών παύσεων

http://johnframesculpture.com/film